Onlangs zag ik een televisiespot waarin een dure auto geparkeerd werd voor een statig landhuis. Je zou kunnen denken, dat het de intro van een gokbedrijf is waarin de gelukkige winnaar een dure auto met een villa heeft gewonnen. Maar nee, het was een promotie van een verslavingskliniek die kennelijk zich richt op de vermogende en (te) dorstige potentiële patiënt. In zo’n ambiance is het dagelijkse ‘rantsoen’ misschien wel twee flessen Mouton-Rothschild. Het verdienmodel van deze kliniek is de ‘high society’.
We zijn er inmiddels wel aan gewend dat het genieten van bijvoorbeeld wijn in één woord gekoppeld is aan het gebruik van drugs. Zo’n combinatie geeft de verslavingsdeskundige direct meer prestige. Er wordt niet gecommuniceerd over het (matig) drinken van wijn dat niets te maken heeft met drugsgebruik, dat a priori wel schadelijk aan de basis staat van criminaliteit.
Dat inmiddels het wijngebruik daalt, het alcoholgehalte lager wordt en zelfs een complete alcoholvrije wijn verkrijgbaar is, kan de benevelde verslavingsdeskundige niet zijn ontgaan.
Het drugsgebruik is een dolle olifant die alles op zijn weg plattrapt en waaraan veel geld wordt verdiend. Zo kreeg ik tijdens een vakbeurs van de wijnhandel – waar ik een bekende en gereputeerde wijnhandelaar ontmoette- te horen op mijn vraag aan hem hoe de presentator het drie dagen lang kon volhouden, één woord te horen: drugs. Bekend is ook dat op parties van jeugdigen de pet rondgaat om drugs aan huis te krijgen. De drugsdealer was er sneller dan de partygast die het geld aan het tellen was …
Bingo
Ik was verbaasd toen ik een reportage op tv zag met een zaal vol deelnemers. We hebben een wet, dat bij het bingospel geen alcohol mag worden geschonken. Van deze schokkende mededeling rolde ik bijna van het lachen uit mijn stoel. De brave, oudere bingospeler met een glaasje port zou de organisatie een bekeuring kunnen kosten.
Om de heer van stand Ollie B. Bommel te citeren: Snel Tom Poes verzin een list.
Tekening animatie.nl
