Angela Merkel heeft in haar boek ‘Vrijheid’ haar levensverhaal opgeschreven. Het boek heeft 700 pagina’s en ik ben nu op bladzijde 205.
Vrijheid begint met haar jeugd in de DDR. Het leven onder de dictatuur van het communisme moet voor haar (en veel Oost-Duitsers) een benauwende ervaring zijn geweest.
Ik reed op 9 november 1989 na een vergadering in Enschede naar mijn woonplaats Eindhoven toen plotseling op de radio bekend werd gemaakt dat de muur was gevallen. Ik zette mijn auto aan de kant en was volledig verrast. Jarenlang was de muur de grens tussen vrijheid en dictatuur. De drang naar vrijheid kon zelfs niet met een muur worden gestopt.
Jaren later op 31 augustus 2015 kwam Kanselier Angela Merkel onder druk van de sterke asielstroom met de uitspraak: ‘Wir schaffen das’ (We kunnen het). Vertaald in het Frans ‘Nous pouvons le faire’. Het gaat echter niet in Frankrijk om de asielstroom, maar om de enorme problemen in de landbouw en met name in de wijnbouw.
De Franse wijnboeren kunnen niet langer productgericht werken, maar zijn gedwongen nu consument gericht te opereren. Te lang heeft de sector op zijn lauweren gerust. Het roer moet om onder druk van klimaatverandering (andere druivenrassen) , veranderende consumentenvoorkeuren van rode-naar witte wijn en laaggradige wijnen of zelfs alcoholvrije wijnen. Kortom, de Franse wijnbouw (vooral Bordeaux) zullen met een plan moeten komen om de wijnbouw te redden.
De Franse politiek heeft de variant van ‘Wir schaffen das ‘nodig. Erg optimistisch ben ik niet. De Franse staatsschuld is nog nooit zo hoog geweest en politici in Parijs willen hun vingers niet branden aan een sector die nodig op de schop moet.
Jan Rook
