Het jaar 2018 ligt achter ons. Ondanks de juichstemming van enkele wijnimporteurs tijdens het feestje in De Bokkedoorns waar de sympathieke topsommelier Peter Bruins in de bloemetjes werd gezet, moet de hoerastemming met de nodige korrels zout worden genomen.
Het aantal vacatures in de wijnsector is behoorlijk gedaald. Hoewel de gastronomie profiteerde van de toegenomen koopkracht is de retail aardig onder vuur komen te liggen. Het aantal proeverijen is sterk gereduceerd en concentreert zich volledig op Amsterdam. Kostenreductie lijkt in 2018 vooral de vakmensen in de binnen – en buitendienst te hebben getroffen en zal ook in 2019 een belangrijke factor zijn. De omzet verschuift steeds meer naar internet waar grote online-verkopers met twijfelachtige reputatie hun aandeel vergroten.
Misleiding en fake news
De concurrentie op internet maakt steeds vaker gebruik van wijnomschrijvingen die tegen misleiding en ‘fake news’ aanschurken. Een Bourgogne die geen Bourgogne is (…), een wijn gemaakt door een wijnmaker die bij een beroemd château in Bordeaux heeft gewerkt (…) , een Italiaanse rode wijn uit Sicilië met de kwaliteit van een Amarone (…) , maar in de verste verte nooit gemaakt is van het druivenras en zeker niet uit de streek bij Verona komt en zo kunnen we nog even doorgaan.
2019
Het komende jaar staat in het teken van meer internetverkoop, lagere wijnconsumptie, alcoholvrije wijn en meer aandacht voor gezondheidsdrankjes. Daarbij mag niet over het hoofd worden gezien dat de concurrentie van andere alcoholhoudende dranken opkomt. Het is niet meer logisch, dat consumenten in de leeftijdscategorie 20-30 jaar voor wijn kiezen. Kortom 2019 zal naar mijn mening een uitermate lastig jaar kunnen worden. Voeg daarbij het gevoel van de consument dat het niet meer rozengeur en 
maneschijn in het nieuwe jaar zal zijn, er gesproken wordt over een op de loer liggende crisis en de fratsen van Trump met de wereldeconomie die meer onzekerheid zal brengen.
Bijna-doodervaring
Terug naar De Bokkedoorns in Overveen. Zelfs Hubrecht Duijker was aanwezig (dit gebeurt niet vaak meer) en Gert Crum. Deze laatste zat naast mij toen er een paar jaar geleden een perslunch in het tweesterrenrestaurant werd gegeven. Het aanwezige journaille kreeg de vraag voorgelegd of men wel eens een ‘bijna-doodervaring’ had meegemaakt. Dat bleek voor alle disgenoten het geval te zijn met uitzondering van Gert Crum. Hij zei dat hij geen voorbeeld bij de hand had. Een week later duvelde Crum met zijn fiets zo hard tegen de grond dat er sprake zou kunnen zijn van de genoemde bijna-doodervaring.
Het kan dus verkeren. Moedig voorwaarts zou ik zeggen.
Ik wens u een voorspoedig 2019.
Jan Rook
Website De Bokkedoorns: klik hier
Vorige column: klik hier
