Column Amsterdamned

Ik moest na de recente ontwikkelingen in Amsterdam, denken aan de titel van de film ‘Amsterdamned’. Het gereformeerde deel van de retail boycotte destijds de reclame-uitingen en de daarbij behorende verkoop. Damned (vertaald als verdomd) was kennelijk vanaf de kansel gepredikt als vloek tegen de religie die de gereformeerden zo trouw belijden.

Amsterdam is als hoofdstad van de wijnproeverijen en evenementen, het vineuze centrum van de wijnpromotie geworden. Makkelijk voor de in Amsterdam gevestigde pr-bureaus en de organiserende wijnelite. De misplaatste arrogantie van de Hollanders is een bron van ergernis geworden.

Na de gebeurtenissen en de commentaren, zou een bezoek aan een wijnevenement in de hoofdstad wel eens gevaarlijk kunnen zijn.

Wilders zat als een bok op de haverkist en eiste het vertrek van de Amsterdamse burgemeester. Deze impulsieve oprisping bleek een boemerang te worden. Wilders zag zijn eigen ‘love baby’ (kabinet) op de rand van het ravijn balanceren.

Aanleiding was het vertrek van de staatssecretaris Nora Achahbar, die genoeg bleek te hebben van de kwetsende, radicale en mogelijk racistische uitspraken in de ministerraad. Zij vond dat het een persoonlijke aanval was en het stigmatiseren van een hele groep Nederlanders die wel ‘deugen’. Het was de druppel die de emmer deed overlopen.

De gewenste transparantie die de NSC (Nieuw Sociaal Contract) wil uitstralen werd in deze zaak gesmoord in een wet die ministers en staatssecretarissen op straffe van vervolging verbiedt om uit de school te klappen.

De opgestapte staatssecretaris (in Marocco geboren, jurist, officier van justitie en rechter) koos er voor om niet bekend te maken wie in het Catshuis de opmerkingen had gemaakt. Een van de meest vooraanstaande advocaten in Nederland, Mr. Spong, stelt dat bij een rechtszaak het algemeen belang zal prevaleren boven die van het verbod tot communiceren uit de ministerraad. Dit is zelfs volgens hem in de wet vastgelegd.

De vergelijking met de ‘klokkenluider’ dringt zich hier op. Uiteindelijk moet de klokkenluider vertrekken en de rest blijft gewoon zitten.

Misschien kunt u het paspoort beter naar Amsterdam meenemen. De gebeurtenissen in Amsterdam zijn de wereld doorgegaan. De organisatoren van wijnproeverijen in het buitenland kunnen misschien de pr-bureaus duidelijk maken, dat er ook buiten Holland mooie en rustige locatie zijn om hun wijnen aan de man te brengen.

Jan Rook

Reacties