Het verhaal: nonnen houden van champagne

Het was eindjaren zestig in de vorige eeuw dat ik als opvarende van SS Nieuw Amsterdam een aantal trans-Atlantische reizen meemaakte. De ‘Dining Room’ van het schip was een zeer langgerekte ruimte waar zowel de ‘Economy Class’ als de ‘elitaire’ First Class passagiers dineerden. Tussen beide eetzalen kon een deur worden geschoven om de rijke passagiers te scheiden van de minder draagkrachtigen.

Op de reizen van Rotterdam naar New York kwamen in Southampton passagiers en ook ging het schip voor anker om passagiers uit Ierland mee te nemen. Aan boord van de tussenplaats Cobh kwamen veel religieuzen aan boord die als bestemming New York hadden.
Als steward kreeg ik de langgerekte tafel toegewezen die door de collega’s spottend het ‘vliegkampschip’ werd genoemd. Meestal zaten de nonnen aan die tafel.

Mijn collega’s lachten mij uit, omdat zij wisten dat de nonnen weinig dronken en meestal hetzelfde van de menukaart bestelden. Ik liet het maar over me heengaan en trad de religieuzen onbevangen tegemoet.
Op de laatste feestelijke avond hadden de nonnen 2 flessen Champagne Bollinger besteld. Halverwege de ‘far well’ maaltijd besloten de dames de inhoud van beide flessen niet soldaat te maken. Van de nonnen kreeg ik een mooie tip van 200 dollar (was toen 3 gulden vijftig) en de ongeopende fles Bollinger cadeau.

Terug in mijn cabine deed ik mij tegoed aan de mooie champagne. De collega met wie ik de cabine deelde, maakte een foto van mij met de Bollinger keurig in een koelemmer. De foto werd pas weken daarna ontwikkeld en tot mijn stomme verbazing was de tafel met de nonnen te zien en ik met de fles Bollinger. Hoe de foto tot stand is gekomen is een raadsel. De camera blokkeerde als je twee foto’s in een keer wilde maken. Een godswonder dus.
Het was een avond om niet te vergeten en een leermoment voor mijn collega’s om altijd onbevangen je gasten tegemoet te treden.

Foto: wijnkaart Nieuw Amsterdam

Jan Rook

Reacties