Door Jan Rook
In deze editie laat ik mijn licht schijnen op de wijnwereld in het algemeen en die in Nederland in het bijzonder.
Eerst de situatie in de wereld van wijn. Het nieuws deze maand wordt zoals ieder jaar bepaald door de oogstresultaten op het zuidelijk halfrond. De belangrijkste wijnproducerende landen in Zuid-Amerika zijn Chili, Uruguay en Argentinië.
Afrika
In Afrika is de belangrijkste wijnproducent Zuid-Afrika waar vanwege de COVID-19 twee keer een alcoholverbod is afgekondigd. De export van Zuid-Afrikaanse wijn heeft daardoor een flinke dreun gekregen.
Oceanië
In Oceanië domineren twee wijnproducerende landen: Australië en Nieuw-Zeeland. De Australisch wijnsector zit in de problemen omdat de belangrijkste afzetmarkt China voor de wijnexport van Down Under de deuren heeft gesloten. Volgens de Chinezen was er sprake van prijsdumping, maar op de achtergrond speelt de irritatie in Peking over het standpunt van de Australische regering over een onafhankelijk onderzoek naar de bronnen van de coronacrisis.
Inmiddels raken de opslagtanks Down Under vol en zit er op korte termijn geen verlichting van de Chinese boycot in het vat.
Nieuw-Zeeland
Nieuw-Zeeland is een heel ander verhaal. Jaren geleden hebben de Kiwi’s de focus van hun wijnproductie gelegd op het verhogen van kwaliteit en een hoger prijsniveau. Nieuw-Zeeland is nu druk doende de meest milieu vriendelijke wijnproducent van de wereld te worden. Duurzaamheid is nu het ‘buzz’ woord. De Kiwi’s dwingen respect af voor de wijze waarop men zich weten aan te passen aan de eisen van een veranderende samenleving.
Europa
Dan de wijnwereld in Europa. De belangrijkste wijnproducerende landen zijn Italië, Spanje en Frankrijk. De Italiaanse wijnsector is zwaar getroffen door de lockdown. De problemen in de gastronomie en het toerisme hebben voor grote voorraden bij de handel gezorgd.
In Spanje is de situatie niet veel beter. Het Iberisch schiereiland betaalt nu de prijs voor het jarenlange gericht zijn op volume en lage prijzen.
In Frankrijk heeft men niet alleen te maken met de beperkingen van de consumptie in de horeca. De ruzie met de Verenigde Staten die een belastingverhoging doorvoerden voor Franse wijn is het gevolg van vermeende regeringssteun aan Airbus. Dalende export van Franse wijn is het gevolg.
Duitsland en Oostenrijk hebben het omzetverlies aan wijn uiteraard ook gevoeld.
Veranderende sector
Zo heb ik in vogelvlucht de wijnwereld besproken. De Nederlandse wijnconsumptie is gedaald mede als gevolg van het matigingsbeleid van alcohol. Structuur van de wijnverkopen in Nederland is onder invloed van de lockdown sterk veranderd. Al eerder betoogde ik in een column, dat de wijnverkopen in Nederland verschuiven van traditionele verkoop naar digitale verkopen. Jaren geleden waarschuwde ik voor het gebrek aan visie t.a.v. internet door bijvoorbeeld het Productschap van Wijn die het onderwerp als hete aardappel voor zich uit schoof.
Wijnkopers zoals Wijn Verlinden bleven te lang in de modus van de traditionele verkoop hangen en betaalden daarvoor de hoogste prijs: faillissement en overname.
De Nederlandse wijnsector is te vergelijken met een wielerpeloton. Het peloton blijft bij elkaar, maar een aantal deelnemers moet afhaken omdat het tempo te hoog voor ze is. Een kleine kopgroep heeft een behoorlijke voorsprong opgebouwd en zal die niet snel inleveren.
De kopgroep bestaat uit een aantal snelle jongens in de wijnsector die inmiddels ook kleinere bedrijven inlijven en die de krenten uit de pap halen.
Wijnproducenten staan inmiddels voor een dilemma. Blijft men de importeur trouw en beschermt men de eigen merken of moet men onder druk van internet overstag gaan omdat de consument nu ook virtueel overal ter wereld kan ‘shoppen’.
De wijnsector wordt opgeschud en we zullen de ontwikkelingen blijven volgen om de toestand in de wijnwereld voor het voetlicht te plaatsen.
Dank voor uw aandacht.
Jan Rook
