Herhaling
Door Johan Veenstra en Jan Rook
Op de laatste dag van ons verblijf in Baja California reden we terug naar het 100 km noordelijk gelegen Tijuana (spreek uit Tikwana). Op het hoofdkantoor van L.A.Cetto bood de oenoloog van het bedrijf Camillo P. Magoni een verticale proeverij van Zinfandel, Petite Sirah (let op spellingswijze) en Nebbiolo. De vraag was: “hebben Mexicaanse rode wijnen bewaarpotentieel”. Direct na de proeverij vertrokken we naar het vliegveld van Tijuana voor de terugreis.
L.A.Cetto
Het wijnbedrijf dat hier in Baja California het meeste indruk maakt is L.A.Cetto. We bewonderden de 
schilderijen die dit jaar zijn genomineerd voor het etiket van L.A.Cetto 2004. De zeer ervaren oenoloog had in een kamer op het hoofdkantoor van Cetto een verticale proeverij van Zinfandel (7 jaren), Petite Sirah (7 jaren) en Nebbilo (9 jaren) voorbereid.
Zinfandel
De druivenvariëteit zinfandel is hoofdzakelijk in het Amerikaanse Californië aangeplant.
De druif kan aan de basis staan van kwalitatief goede wijnen onder voorwaarde, dat de opbrengst in toom wordt gehouden. In de Amerikaanse staat Californië maakt men van de druif rode (droge en zoet) wijnen, witte en roséwijnen.
Een goede (rode) Zinfandel is niet te licht van kleur, krachtig en intens, heeft fruitexpressie en intense smaak. Vaak herken je een bepaalde kruidigheid in de wijn.
Proefnotities
1) Zinfandel: niet te diepe kleur,veel fruit, zachte aanzet, goede ontwikkeling, vrij licht, maar wel goed.
2) Zinfandel: t.o.v. de vorige wat dieper van kleur. Beter ontwikkeld. Speelse fruitneus, intense smaak, krachtig en lengte. Correct.
3) Zinfandel: stevige , haast neus van een warm jaar. Aromatisch, Krachtige aanzet, wat lichter in het middenpalet t.o.v. vorige. Nu wel toegankelijk. Fraai.
4) Zinfandel: vrij lichte neus. Zachte aanzet. Nu goed in te zetten.
5) Zinfandel: mooie neus met kruidige elementen, neus niet sterkste punt van dit jaar nu. Zachte aanzet en ontwikkeling. De wijn moet nu echt worden gedronken. Hij kan alleen minder worden.
6) Zinfandel: vrij lichte kleur, alcoholrijke neus. Zachte aanzet, lichte smaak, valt snel weg. Jaar met (wat) regen.
7) Zinfandel: complexe neus, tonen van theeblaadjes die je aan portstijl doet denken. Licht gemadeiriseerd, maar niet storend. Stevige smaak, nog tannineus. Kan nog enkele jaren mee. Mooi concentraat en lengte. De vraag is hoe deze wijn zich verder zal ontwikkelen. De oxidatieve aroma’s en de balans met de nog aanwezige tannines.
Conclusies 1e flight Zinfandel:
De geproefde wijnen reflecteren de kwaliteit van de jaargangen. In de lichte jaren zoals 1998 en 2000 heeft de Mexicaanse Zinfandel niet de persoonlijkheid die je van de wijn mag verwachten. Deze wijnen zijn geen ‘blockbusters’. De evolutie van de wijnen is ook een afspiegeling van de stijl van de wijnmaker. De Mexicaanse Zinfandel moet het niet van een lange ontwikkeling hebben. Juist in de fase dat de wijn van fruitgedomineerd naar ontwikkeling gaat, vind ik de wijn op zijn best. De wijn kan best een bijzondere wijn zijn met een tannineuze structuur, complexiteit en lichte madeirisatie. De Mexicaanse Zinfandel van een goed jaar is het best tussen 2 en 6 jaar te consumeren.
2e flight jaargangen Petite Sirah
Druivenras
Dit druivenras dat vooral in de Amerikaanse staat Californië is aangeplant, staat ook bekend als ‘durif’. Het zijn 2 namen voor dezelfde variëteit.
Het DNA-profiel van petite sirah is met de originele Franse ‘durif-druif’te vergelijken.
De wijngaarden in Californië met deze druif zijn behoorlijk oud. Petite sirah is familie van de syrah in de Rhône-vallei. Syrah is de vader van de petite sirah (ookwel ‘ Durif’). In 1880 is de druif in de experimentele wijngaard van Dr. Durif in Zuid-Frankrijk gecultiveerd. De druif is het resultaat van een kruising tussen de oude Franse ‘peloursin’ en syrah. Petite sirah is dus eigenlijk voor de helft van zijn DNA-structuur syrah.
Proefnotities
1) Petite Sirah. Veel fruitimpressies. Speelse fruitneus met diepe kleur. Krachtige aanzet. Heeft tijd nodig. Heeft een goede forse smaak. Lengte. Duidelijk in de fruitfase.
2) Petite Sirah: diepe kleur, eleganter dan de vorige. Mooie, volle, romige smaak. Goede balans. Neus nog wat gesloten.
3) Petite Sirah: diepe kleur. Haast wat portachtige stijl. Alcoholrijk.
4) Petite Sirah: charmante neus, elegant, complex. Goede vulling. Goed maar niet excellent.
5) Petite Sirah: diepe kleur. Vrij lichte neus. Zachte aanzet maar mist de structuur.
6) Petite Sirah: expressieve, complexe neus. Mooie, complexe volle smaak. Mooi ontwikkelde Petit Sirah. Fraai!
7) Petite Sirah: ruikt iets afwijkends in de neus. Haast wat chemisch. Zachte aanzet maar mist structuur.
Conclusies
Ook in deze flight scoort de jaargang 1997 hoog. De andere jaargangen tonen aan dat Petite Sirah zich door de jaren goed kan ontwikkelen. Er zijn eigenlijk 2 fasen: de fruitfase en de wijnen die zich later ontwikkelen. Het bewijs dat Petit Sirah van in een goed jaar zich goed ontwikkelt. De evolutie door de jaren van de Mexicaanse Petit Sirah is hiermee wel bewezen.
Nebbiolo
De klassieke druif van Noord-Italië. De druif staat daar aan de basis van Barolo en Barbaresco. Over het algemeen heeft deze druif een hoge zuurgraad en zorgt voor een tannineuze wijn. Jonge wijnen van nebbiolo zijn vaak hard. In principe is de wijn op basis van nebbiolo zeer geschikt om (op hout) zich te ontwikkelen.
Conclusies
Boeiend om deze interessante wijnen zo naast elkaar te kunnen proeven. De Nebbiolo is een ‘slow starter’, maar eenmaal op leeftijd een wijn met karakter en intense aroma’s. De Nebbiolo is nog zeer vitaal. Een perfecte afsluiting van de laatste ochtend in Mexico Baja California dankzij de inzet en voorbereiding van oenoloog Camillo P. Magoni van L.A.Cetto. We stellen vast dat de topwijnen van Mexico van L.A.Cetto in goede jaren een behoorlijk bewaarpotentieel hebben. De wijnen mogen niet te alcoholisch zijn en hout gebruik moet gedoseerd zijn. Een boeiende en zeer informatieve verticale proeverij van Mexicaanse rode wijnen.
Terugreis
De autorit van het hoofdkantoor van L.A.Cetto naar het vliegveld van Tijuana duurde 20 minuten. Onderweg passeerden we de lange muur die de grens met de Verenigde Staten vormt. Het ziet er angstwekkend uit met detectiezones, zoeklichten en elektrische draden. Menig Mexicaan die zijn geluk in de V.S. wilde zoeken, sneuvelde hier op deze barrière die beelden van het IJzeren Gordijn oproept. Aan de Mexicaanse kant van de muur heeft men doodskisten en kruisen van de gedode Mexicanen afgebeeld.
De directe vlucht naar Mexico City verliep vlot. In Mexico City bracht de KL 685 ons in 9 uur en 40 minuten terug naar Amsterdam. In een afsluitend artikel zetten we de hoogtepunten nog eens op een rijtje en maken we de balans op van deze boeiende reis.
Vorige aflevering: klik hier
