Wijnplein is op reis in Frankrijk, Spanje en Portugal. In de komende afleveringen op deze site berichten wij over de wetenswaardigheden van de bezochte plaatsen, waarbij wijnbouw en wijnproductie aan bod komen alsmede de onverwachte omstandigheden onderweg.
Reims
De eerste ‘stop’ was in de champagnehoofdstad van de wereld, Reims. Uiteraard stond een bezoek aan
de gerenoveerde kathedraal op het programma. Mijn Chileense vrouw voegde zich bij een groep mensen die in een van de hoeken van het immense kerkgebouw de mis bijwoonde. Ik keek op afstand toe. Toen de ‘beminde gelovigen’ opstonden om in een rij bij de dienstdoende priester de hostie te ontvangen, ging er bij mij een lichtje branden. De laatste keer dat mijn vrouw dit ritueel onderging, was in de kathedraal van het Vaticaan in Rome. Ze stak de hostie toen niet in haar mond wat haar op een reprimande kwam te staan. ‘L’ histoire se repete’… Ze zal toch niet weer… Jawel, ook deze keer consumeerde ze de hostie ter plaatse niet. De dienstdoende priester ging haar achterna en maakte duidelijk, dat meenemen geen optie was. Enigszins rood aangelopen vertelde ze mij, dat ze het weer was vergeten. Ik vertelde haar dat ik het al zag aankomen…
Chablis
Na Reims reden we via Tonnerre en Chablis naar Auxerre. Tonnerre was ooit een leuk stadje, maar is nu een chaotische en harteloze commune geworden. Chablis is een dorp dat volkomen gegijzeld lijkt te zijn door de makers en verkopers van de chardonnay-drank. Van Chablis en Auxerre vervolgden we de reis naar Sancerre via het dorp Saint Fargeau, waar een imposant kasteel in het centrum staat. Om de inwendige mens te versterken stopten we vervolgens bij een meer met een historische, oude dam die het water richting kasteel moet tegenhouden. Jaren geleden stopte ik hier ook om wat te eten. Het kleine restaurant aan het meer was gesloten en zag er vervallen uit. We waren net me de eenvoudige lunch bij de auto begonnen, toen een enorme trekker met een gierton over de kleine weg reed. De bestuurder had zijn mobiele telefoon aan het oor. Vijf minuten later reed hij voor onze ogen weer terug, nog steeds met mobiel aan zijn oor en de gierwagen die nu zijn stinkende lading over de weg sproeide. Kennelijk had de bestuurder vergeten om de kraan na de akker dicht te draaien. We waren blij dat we in een auto zaten en niet op een motor…
Sancerre
Na het rommelige en door de commercie verprutste Chablis, was Sancerre gelegen op een berg een verademing. Hotel Panoramique dat ik al decennia gebruik als uitvalsbasis voor een bezoek aan deze streek, wordt momenteel gerenoveerd. Vanuit het hotel en naastliggend restaurant heb je een prachtig uitzicht over de heuvels bij Sancerre met de wijngaarden. In het dorpje Bué bij Sancerre ligt Clos de la Poussie. Een aaneenschakeling van wijngaarden in een prachtig gevormd amfitheater. Met onze drone hebben we daar een opname kunnen maken. Het diner gebruikten we in een restaurant aan de Loire in het dorp Saint Thibault. We hebben in dit restaurant voortreffelijk gegeten, ondanks het klungelige optreden van een jonge restaurantmedewerkster, die moeite had om de kurk uit een fles Pouilly Fumé te trekken. Ze vertelde ons dat ze de hotelschool in Mauritius had gevolgd…
Bergerac
Dit bekende wijngebied maakt voornamelijk rode wijnen en witte liquoreuze wijnen met de herkomstbenaming Monbazzillac. Hier moet opboksen tegen de reputatie van grote broer Bordeaux. Ik ben er meerdere keren geweest en maakte o.a. kennis met de Nederlandse eigenaar Philip de Haseth-Möller van Château Monastier Latour. Deze puissant rijke vastgoedeigenaar was met zijn Bentley uit Parijs gekomen en liet ons het gerenoveerde kasteel zien. De lunch werd op het gazon van het kasteel geserveerd. De Nederlander presenteerde zijn wijnen op een originele manier. Hij liet namelijk de fles wijn uit zijn handen glippen die met een knal op tafel belandde en een fontein van rode wijn produceerde die mij over mij heen kwam. Zijn rode wijn had dus een verrassende impact…
Meer over Bergerac in de volgende aflevering van ‘Wijnplein On Tour’.
