De opkomst van rosé begon in de jaren zestig. De bistro’s kwamen sterk op. Op de tafels stonden vooral de Portugese rosé van Mateus en Faisca. Mateus was vooral herkenbaar van de speciale fles. Faisca was een stenen kruikje. De wijnen waren wat zoet en Faisca met de donkere kleur was ook petillant. Ik heb ooit de producent van Mateus in Portugal bezocht en was verbaasd over de grote en industriële aanpak van de productie.
Jaren later kwamen de rosés uit het Franse Tavel in opkomst. De wijn zat in een normale fles en de inhoud was donkerkleurig rood. De reactie van de Spaanse producenten liet niet lang op zich wachten. Zij kwamen ook met een vrij donkere wijn met een hoog alcoholgehalte en een stevige structuur, mede dankzij de toepassing van garnacha.
In de Provence had men in die tijd een zieltogend bestaan met hun rosé. Kapitaalkrachtige producenten uit bijvoorbeeld La Champagne investeerden en kochten producenten en lieten hun wijnspecialisten los op de mogelijkheden van de Provence. Het gevolg was een sterke kwaliteitsverbetering en een doeltreffende marketingaanpak. De kleur van de rosé was licht rood en een verfrissende, haast frivole smaak. Op de terrassen van de beste restaurant kon de rijke clientèle zich profileren met een prestige rosé.
Inmiddels heeft de rosé wereldwijd een sterk aandeel opgebouwd. Dat de wijn alleen voor vrouwen bedoeld was is een gepasseerd station. De klimaatverandering met lange, warme zomers zorgt voor een ‘boost’ in de consumptie. Daarnaast zorgt het gezondheidsstreven voor een minder zware wijn met een lager alcoholgehalte.
Opmerkelijk is de opkomst van Oranjewijn. Als je internet afstruint, zie je tientallen aanbieders, maar de link naar het voetbal wordt niet gelegd. Dit is haast letterlijk vechten tegen de ‘bierkaai’. Voetbal en bier zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
De volgende fase in de ontwikkeling van de rosé zal ongetwijfeld tot alcoholvrije rosé leiden. De belevenissen van rosé zijn een ‘never ending story’ geworden.
Ik wens u een mooie zomer en een finale met het Oranje-elftal. Het verlies van 1974 ben ik nog steeds niet te boven gekomen. Laat het dus niet een finale met de Duitsers worden…
Flying Wine Writer Jan Rook
