U kent waarschijnlijk dat liedje van Louis Davids wel: Als je voor een dubbeltje geboren bent, bereik je nooit een kwartje.
Ik moest hier aan denken, toen ik samen met mijn Chileense vrouw naar de massale demonstraties in het centrum van Santiago zat te kijken.
Het bekende monument op het Plaza Italia waar de demonstranten zich verzamelden (klik hier )was voor ons de plaats waar we tussen de zwerfhonden en met een fles mousserende wijn tijdens de jaarwisseling naar het enige vuurwerk van de Chileense hoofdstad keken. Niet eerder waren er zoveel mensen (1 miljoen) op de been om de puissant rijke president Piñera duidelijk te maken dat ze het niet langer meer pikken.
De verhoging van de prijs voor een kaartje in de metro was de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. Veel dieper ligt echter de onvrede over de jarenlange verwaarlozing van het onderwijs, de hoge kosten van levensonderhoud en het ontbreken van een fatsoenlijke oudedagvoorziening.
Kern van de onrust vormen de grote inkomensverschillen tussen de armen en de rijken. Een relatief kleine groep gefortuneerde families houdt de afstand tot de minder bedeelden bewust in stand.
Mijn Chileense echtgenote is afgestudeerde landbouwingenieur en wijnmaker. Zij komt niet uit een rijke familie. Het gevolg is – dat na aanstelling in een wijnbedrijf- je de minste werkzaamheden moet doen voor een schamel loon. Tijdens de nachtdienst word je aan het werk gezet om de gistende most in de tanks in de gaten te houden. De afgestudeerde technici uit vermogende families echter stromen snel door naar functies met een hoger salaris. Wie in Chili afstudeert, eindigt met een hoge studieschuld en een pover loon waarbij de schuld als een molensteen voor jaren om je nek hangt.
Het is te hopen dat de Chileense politiek beseft dat het zo niet langer kan. Piñera kan dan wel zijn kabinet naar huis sturen, maar hij doet er beter aan om in het landsbelang op te stappen en nieuwe verkiezingen uit te schrijven.
Een dubbeltje hoeft niet direct een kwartje te worden, maar de mensen in dit mooie land hebben wel een perspectief nodig.
Vorige column: klik hier
Jan Rook
